IX Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołów
IX Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołów
W dniach 14 - 24 lutego 2006 obradowało w Porto Alegre dziewiąte Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołów, która zrzesza 348 Kościołów różnych tradycji chrześcijańskich z ponad 120 krajów. Przez prawie dwa tygodnie ok. 700 delegatów dyskutowało na temat pogłębienia dialogu ekumenicznego i dialogu z innymi religiami. Obrady toczyły się pod hasłem: "Boże, w swojej łasce odmień świat"
Brazylia jako miejsce obrad została wybrana nieprzypadkowo. Jest to kraj ogromnych różnic społecznych, co zostało wykorzystane także do poruszenia kwestii ogromnej przepaści dzielącej pod względem dobrobytu kraje północnej półkuli od krajów położonych na południe od równika. Uczestnicy mieli okazję wysłuchać wielu dramatycznych apeli o okazywanie solidarności osobom żyjącym na skraju nędzy, nie tylko chrześcijanom. Często przedstawiany był pogląd, że operujące w skali globalnej koncerny w swojej działalności nie powinny kierować się tylko i wyłącznie kryterium osiąganego zysku, ale także brać pod uwagę kwestię tzw. odpowiedzialności społecznej.
Z Polski w walnym zgromadzeniu uczestniczyli przedstawiciele Kościoła Prawosławnego, Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Nasz Kościół jako delegat reprezentował Biskup Naczelny M. Włodzimierz Jaworski, któremu towarzyszył autor niniejszego artykułu.
Ponieważ walne zgromadzenie odbywało się w połowie ogłoszonej przez Światową Radę Kościołów "Dekady na rzecz przezwyciężania przemocy" ważną rolę w agendzie obrad odgrywały również kwestie pokoju na świecie oraz wykorzystywania czy prześladowań ludzi niepełnosprawnych, pochodzących z mniejszości etnicznych, kobiet i dzieci.
Pierwszy tydzień obrad miał bardziej charakter wprowadzenia. Na wielu sesjach tematycznych pogłębiany był temat walnego zgromadzenia - prezentowano, w jaki sposób Bóg przemienia świat, ziemię, społeczeństwa i nasze życie. Jednak już od drugiego dnia swoją pracę rozpoczęły komitety, których zadaniem było wyłonienie przyszłych członków Komitetu Naczelnego Światowej Rady Kościołów, przygotowanie przesłania uczestników dla świata czy zbadanie stanu finansów tej organizacji.
W trakcie drugiego tygodnia podejmowane były konkretne decyzje, które mają nadać kierunek działalności Światowej Rady Kościołów do następnego walnego zgromadzenia. Został przede wszystkim wybrany składający się ze 150 osób Komitet Naczelny, w skład którego weszli m.in. ks. Paweł Stefanowski z Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i arcybiskup Utrechtu, dr Joris Vercammen, przewodniczący Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich (w ramach Unii Utrechckiej). Wskazano "Jedność, duchowość i misję", "Edukację ekumeniczną", "Światową sprawiedliwość" i "Prorockie świadectwo dla świata" jako istotne sfery działalności Światowej Rady Kościołów.
Ciekawostką był sposób podejmowania decyzji podczas walnego zgromadzenia oparty na konsensusie. W przeszłości Kościoły Prawosławne, które dysponują niewielką ilością głosów w porównaniu z Kościołami protestanckimi, zgłaszały liczne zastrzeżenia wobec podejmowania decyzji w sprawach wiary i moralności poprzez głosowanie. Aby zapewnić im i innym będącym w mniejszości wyznaniom, ustalono, że przy wszelkich decyzjach innych niż personalne, delegaci będą wskazywać, jak są nastawieni do danej propozycji. Wszyscy ci, którzy nie zgadzali się z wolą większości, mieli prawo do przedstawienia swoich poglądów i nawet jeśli nie zyskały one przychylności innych, były odnotowywane w oficjalnych dokumentach walnego zgromadzenia.
W trakcie obrad ważną rolę odgrywała modlitwa. Każdy dzień rozpoczynał się nabożeństwem porannym, a kończył modlitwą wieczorną, która często oparta była na tradycji jednej z rodzin wyznań chrześcijańskich. Również poszczególne punkty programu często poprzedzała modlitwa. W niedzielę uczestnicy mieli okazję uczestniczyć w nabożeństwach różnych wyznań odprawianych w kościołach Porto Alegre i okolicznych miejscowości.
Obrady przeplatane były wystąpieniami znamienitych gości. Uczestników walnego zgromadzenia odwiedzili m.in. prezydent Brazylii, Luiz Inácio "Lula" da Silva i kardynał Walter Kasper, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, który przekazał słowa pozdrowienia od papieża Benedykta XVI.
Głównym obradom towarzyszyły niezliczone warsztaty, wystawy i prezentacje organizowane w ramach dodatkowego programu kulturalnego pod nazwą Mutirao. Uczestniczyło w nich ponad trzy tysiące osób, które także przybyły z całego świata, lecz nie miały statusu delegatów.
Walne zgromadzenie było dla nas również okazją do nawiązania osobistej znajomości z arcybiskupem Utrechtu Jorisem Vercammenem i przeprowadzenia kilku rozmów, co zaowocowało zaproszeniem go na uroczystości jubileuszowe 15 sierpnia 2006 r. w Płocku.
Bartosz Łuczak (Mariawita 1-3/2006)
Od Redakcji Mariawity:
Organizatorzy IX Zgromadzenia Ogólnego ŚRK zadbali o zapewnienie mediom dostępu do różnorodnych informacji. Na specjalnej stronie internetowej www.wcc-assembly.info można było w pięciojęzykowej wersji śledzić ważniejsze wydarzenia z każdego dnia obrad. Wydawano też codzienną gazetę "Transforma mundo". Ukazały się również płyty kompaktowe z informacjami, filmami i zdjęciami dokumentującymi Zgromadzenie. Niestety, media w Polsce zignorowały to ważne w skali światowej wydarzenie (ŚRK reprezentuje 600 milionów chrześcijan ze wszystkich kontynentów). Jedynie na stronie internetowej Ekumenicznej Agencji Informacyjnej zamieszczano codziennie krótkie relacje. Uznanie i podziękowania dla autorów od naszej Redakcji.
Zgromadzenie Ogólne jest to gremium o najwyższym autorytecie, zbierające się na ogół co 7 lat w celu zapoznania się z całą działalnością i ustalenia wytycznych do dalszej pracy. Zgromadzenie mianuje Prezydium Rady i wybiera członków Komitetu Naczelnego. W skład Komitetu Naczelnego może wejść najwyżej 145 delegatów członkowskich, wybranych spośród uczestników Zgromadzenia Ogólnego, ponadto Prezydium Rady i najwyżej 5 członków dokooptowanych.
Komitet Naczelny w okresie między Zgromadzeniami Ogólnymi przejmuje ich kompetencje; zbiera się na ogół raz w roku. Dokonuje wyboru przewodniczącego i jego zastępcy oraz mianuje własny Komitet Wykonawczy. W skład Komitetu Wykonawczego, poza prezydentami ŚRK, przewodniczącym Komitetu Naczelnego i jego zastępcą, wchodzi od 14 do 16 członków Komitetu Naczelnego.
O przyjęciu do ŚRK decyduje Zgromadzenie Ogólne, a w okresie między jego posiedzeniami - Komitet Naczelny. Przyjęcie następuje tylko wówczas, gdy głosuje za nim dwie trzecie członków. Kościół Starokatolicki Mariawitów należy do ŚRK od 1969 r.
Obecnie obowiązują nowe zasady przyjmowania Kościołów do ŚRK. Wymagane jest, aby posiadał on 50 tys. wiernych oraz miał poparcie lokalnych Kościołów. Wcześniej przyjmowano na pełnoprawnych członków Kościoły liczące ponad 25 tys. wyznawców, a Kościoły mające co najmniej 10 tys. wiernych otrzymywały status Kościoła "stowarzyszonego".
(Na temat ŚRK patrz "Mariawita" 4-9/2002 str. 39-41)