Spotkanie adwentowe
9 grudnia 2017
W sobotę 9 grudnia br., na zaproszenie Biskupa Naczelnego, M. Karola Babi, do Płocka przyjechało wielu wiernych z różnych parafii, zaangażowanych czynnie w prace związane z remontem pomieszczeń klasztornych. Obecni byli także bracia kapłani (M. Mirosław, M. Jan, M. Stanisław, M. Dominik i M. Felicjan), diakoni (M. Michał, M. Hubert, M. Hieronim i M. Paschalis) oraz alumni Seminarium (br. Kamil i br. Bartłomiej).
Tego dnia, o godz. 19.00, zgromadziliśmy się w Świątyni, aby podczas wspólnej adoracji Przenajświętszego Sakramentu, całymi rodzinami podziękować Panu Jezusowi za wszystkie łaski, które otrzymaliśmy z Jego woli i prosić Go o dalsze błogosławieństwa w nadchodzącym roku. Adoracji przewodniczył kapłan M. Jan, przy udziale braci kleryków. Chór Młodzieżowy Kościoła Starokatolickiego Mariawitów rozpoczynał śpiew pieśni, do którego włączali się wszyscy obecni na adoracji.
Na zakończenie nabożeństwa, kapłan M. Jan udzielił błogosławieństwa na cztery strony świata. Po odśpiewaniu pieśni „O Maryjo, niebios Pani”, przemówił biskup M. Karol, który podziękował wszystkim za obecność w Świątyni i wspólną modlitwę, a także wyraził swoją wdzięczność tym, którzy włączyli się w akcję „wigilia przed Ratuszem”; zaangażowali się w remont pomieszczeń klasztornych, poświęcając swój czas, ciężką pracę fizyczną i ofiarowane środki materialne i finansowe. Biskup wyraził też wdzięczność wolontariuszom, którzy od dwóch lat organizują i prowadzą kiermasz mariawicki 15 sierpnia, z koordynatorem tej akcji na czele – kapłanem M. Gabrielem.
W nastrój nadchodzących Świąt wprowadziła nas młoda skrzypaczka Laura Rudzińska, uczennica III klasy Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Płocku, która wykonała kilka kolęd.
Następnie spotkaliśmy się w dawnej kwiaciarni, która obecnie jest przystosowana do prowadzenia w niej konferencji, wykładów i innych spotkań. Biskup M. Karol Babi jeszcze raz podziękował za nasze przybycie, modlitwę i wsparcie we wszystkich jego zamierzeniach. Przedstawił nam osoby, które są zaangażowane w remont: pana Tomasza Lackosza, właściciela i szefa firmy Precizio-Tech; panią Elenę Danilenko, absolwentkę Akademii Sztuk Pięknych w Petersbugu, Wydział Konserwacji Zabytków i Renowacji Obrazów, wykonującą renowację obrazu Jezus w Ogrójcu, wiszącego w refektarzu; panią Joannę Tomaszewską, która pomalowała medalion Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i pozłociła ołtarz, znajdujące się w chórze sióstr (sponsorem tych działań jest p. Tomasz Lackosz); państwo Dorotę i Leszka Buczyńskich, właścicieli firmy PHU „STOL-POL” z Płońska, którzy wykonali meble do: spiżarni, głównej kuchni, kuchni przy Kancelarii Biskupa Naczelnego, pokoju redakcji czasopisma Mariawita i pokoju przy refektarzu.
Głos zabrał również kapłan Stanisław, który w imieniu zebranych podziękował Biskupowi Naczelnemu za jego pracę, kreatywność i oddanie sprawie rewitalizacji Świątyni, jak również za zorganizowanie tego spotkania, podczas którego mogliśmy być razem, dzielić się opłatkiem oraz życzyć sobie i innym, aby w tych ciężkich czasach nie ustawali w wysiłkach, nie poddawali się zwątpieniu i rezygnacji.
Po przemówieniach i podziękowaniach mogliśmy skosztować przygotowanych potraw i ciast, porozmawiać i obejrzeć wszystkie pomieszczenia, które zostały odnowione. A jest ich niemało: kuchnia główna, kuchnia pielgrzyma ze zmywalnią, spiżarnia z profesjonalną chłodnią, pomieszczenie do obróbki wstępnej – obieralnia warzyw, „kwiaciarnia” – sala konferencyjna, korytarze, pokoje kleryków i gościnne, ale największe wrażenie robi refektarz. Prace remontowe nadal trwają, aby w lipcu następnego roku dzieci i młodzież mogły przyjechać na kolonie charytatywne i radować się pobytem przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości.
Wszyscy jesteśmy zdania, że ten remont, choć bardzo kosztowny, jest ze wszech miar potrzebny. Dołóżmy wszelkich starań i ofiarujmy to, co możemy, aby nasza Świątynia, która powstała z inicjatywy Mateczki i dzięki zaangażowaniu i pracy duchowieństwa, sióstr zakonnych i całego ludu mariawickiego – też w niedługim czasie odzyskała swój blask, ciesząc serca nasze i przyszłych pokoleń.
Marlena Siuta
