Rok 1906...
Do Jego Jaśnie Wielmożnego Pana Gubernatora Warszawskiej Guberni

My niżej podpisani mieszkańcy parafii Cegłowskiej, powiatu Nowo Mińskiego, Guberni Warszawskiej, niniejszym mamy zaszczyt zawiadomić Jaśnie Wielmożnego Pana, iż w dniu dzisiejszym podaliśmy Jego Ekscelencji Warszawskiemu Rzymsko -Katolickiemu Arcybiskupowi następujące oświadczenie:

"My niżej podpisani mieszkańcy parafii Cegłowskiej, powiatu Nowo Mińskiego, Guberni Warszawskiej, niniejszym oświadczamy, że wyłączamy się z pod opieki duchownej Waszej Ekscelencji i nie życzymy sobie, aby nam przysyłał teraz i na przyszłość swoich Księży do zaspokajania naszych potrzeb duchownych, gdyż odtąd sami sobie w tem radzić będziemy; dodajemy, że kopię niniejszego oświadczenia przesłaliśmy na ręce Jaśnie Wielmożnego Pana Jenerał - Gubernatora Warszawskiego wraz z propozycją, żeby akta stanu cywilnego odtąd były prowadzone przez Urzędy Gminne. "

Mamy też zaszczyt zaproponować Jaśnie Wielmożnemu Panu, ażeby akta stanu cywilnego naszej parafii były prowadzone przez Urzędy Gminne, jeżeli to będzie uznane za stosowne... i setki, tysiące podpisów...

Podpisy niniejsze są osób od lat 14, dzieci zaś do lat 14 małoletnie idą za rodzicami stosownie do Najwyższego Ukazu o Tolerancji Religijnej.

21 stycznia - 3 lutego 1906 roku...

Za przyczyną ruchu mariawickiego, na którego czele stała św. Maria Franciszka Kozłowska, Założycielka Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów i Sióstr Mariawitek, sto lat temu powstała tu nowa parafia, nowy Kościół, wnoszący powiew innego spojrzenia na otaczający świat. I chociaż głównym zadaniem Kościoła mariawickiego jest propagowanie kultu dla Jezusa Eucharystycznego i głoszenie Miłosierdzia Bożego dla świata, jest to nie tylko reforma życia religijnego, ale też i ruch społeczny, mający za zadanie podnoszenie kultury i oświaty w Polsce.

Obelisk upamiętniający istnienie szkoły parafialnej - progimnazjum w Cegłowie.

Reformatorem życia religijnego i oświatowego był w Cegłowie, ksiądz Bolesław M. Łukasz Wiechowicz, pierwszy proboszcz tutejszej parafii mariawickiej (przybył do Cegłowa w roku 1903). Był pionierem idei mariawickiej, wielkim społecznikiem, miłośnikiem ludzi. Dzięki niemu, jego ofiarności oraz pracy duszpasterskiej i społecznej, wybudowano kościół i dom parafialny, które zostały oddane do użytku w 1907 r. Piękny, zbudowany w stylu neogotyckim kościół wznoszono przez osiem miesięcy. Dom parafialny to duży, okazały, dwupiętrowy drewniany budynek. W nim prowadzona była ochronka, w latach 1909 - 1910 przebywało w niej około 250 dzieci.

Parafia prowadziła warsztaty: stolarski, szewski, tkacki, hafciarski, szwalniczy, kwiaciarnię, piekarnię, bibliotekę, salę czytelniczą. Ludzi dorosłych, a nawet starych, uczono czytać i pisać na kursach specjalnie prowadzonych dla analfabetów. W 1911 r. została zorganizowana szkoła dwuklasowa z wykładowym językiem polskim. Pragnę złożyć hołd Siostrom ze Zgromadzenia Sióstr Mariawitek, które swoją pracą i modlitwą dały piękny przykład miłości Boga, a zarazem miłości i oddania dla bliźnich. Odchodzą już w zapomnienie siostry, które były kształcone w klasztorze przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości - naszej katedrze - w Płocku. Mariawickie ochroniarki, nauczycielki, instruktorki do sal zajęć� Duszą i kierowniczką tych wszystkich poczynań była Założycielka, Bł. Maria Franciszka - Mateczka.

W latach 1917 - 1925 przy parafii istniało progimnazjum noszące nazwę "Czteroklasowy Zakład Naukowy". Ówczesne władze szkolne w sprawozdaniach powizytacyjnych, wyrażały jednomyślną opinię nazywając je "perłą w swoim okręgu szkolnym ". Opiekun szkoły, ks. Bolesław Wiechowicz, o. Łukasz, sprowadził najlepsze siły nauczycielskie, m.in. profesor Hańską, Helenę Pocholcównę, Irenę Olejnikównę, Blankę Kasprzycką, Olgę Szewczenko. Wspaniałe polonistki: Lilię Dmowską, Irenę Kosińską i wiele innych. Szkoła ta wypuściła w świat setki młodych, zdolnych, uczciwych, szlachetnych ludzi, którym zaszczepiano piękne cechy charakteru: pracowitość, odwagę, tolerancję.

Cegłów i Siennica to dwa ośrodki oświatowo - kulturalne w początkach XX wieku, które przodowały w oświacie i kulturze w powiecie mińskim. Po śmierci Opiekuna szkoły w 1924 roku progimnazjum przekształciło się w 7 klasową szkołę powszechną. Pracowały tu dobre siły pedagogiczne - siostry zakonne: Alicja Bucholc (przedmioty ścisłe), Świętosława Michelson (języki obce), Genowefa Gójska oraz świeckie siły młode i bardzo zdolne. Tak było aż do 1939 r.

Lata 1939 - 1944 to czas okupacji i chociaż w budynku parafialnym stacjonował oddział lotników niemieckich, którzy stąd mieli niedaleko do lotniska w Janowie, siostry nie zaprzestały działalności edukacyjnej. Na piętrze kształcono i wychowywano pokolenie Polaków, dzieci wojny i ponurych lat okupacyjnych. Tajne nauczanie prowadziła Genowefa Gójska (imię zakonne Firmina), odznaczona za tę okupacyjną pracę w latach 1939 - 1945 złotą odznaką.

W 1946 r. prywatna, parafialna szkoła została złączona ze szkołą publiczną. Cały majątek szkoły parafialnej, m.in. bogaty zbiór pomocy naukowych, został włączony do wspólnego użytku. Uczono oczywiście w budynku parafialnym. Chciałbym jeszcze raz wyrazić uznanie mariawickim siostrom zakonnym za ich pracę . Zmuszone w czasach stalinowskich do zdjęcia habitów - szat zakonnych, nadal uczyły i wychowywały młodych Polaków. Tak było do 1959 roku, kiedy oddano do użytku nowy i piękny budynek szkolny�

Mija wiek mariawickiego Kościoła i parafii w Cegłowie

Kapłani mariawiccy (drugi rząd od lewej): M. Grzegorz Dróżdż, M. Zenon Miklus, M. Jan Opala i duchowni z bratnich Kościołów (od lewej): ks. superintendent Zbigniew Kamiński (ew.metod.), ks. Lech Tranda(ew.-ref.), ks. dziekan Henryk Dąbrowski (polskokat.)

24 czerwca 2006 r. o godz. 11.30, dźwięk dzwonu kościelnego w cegłowskiej parafii obwieścił rozpoczęcie uroczystości obchodów 100-lecia istnienia Kościoła Starokatolickiego Mariawitów i erygowania parafii mariawickiej w Cegłowie. Pod przewodnictwem ks. bp. M. Ludwika Jabłońskiego, przy dźwiękach "Pobudki" w wykonaniu orkiestry parafialnej z Dobrej k/Łodzi, weszli procesjonalnie do kościoła duchowni mariawiccy: z Mińska Maz., Wiśniewa, Piaseczna, Dobrej, Łodzi i cegłowski proboszcz.

Byli wśród nich również duchowni z Warszawy z innych Kościołów: ks. dziekan Henryk Dąbrowski z Kościoła Polskokatolickiego, ks. superintendent Zbigniew Kamiński z Kościoła Ewangelicko - Metodystycznego, ks. Lech Tranda z Kościoła Ewangelicko - Reformowanego. Na uroczystej Mszy św. w intencji Kościoła i parafii obecni byli zaproszeni świeccy goście: gospodarz naszej gminy wójt - Krzysztof Miklaszewski, wójt gminy Siennica - Grzegorz Zieliński, gminy Jakubów - Stanisław Piotrowski, przedstawiciel starosty mińskiego - Antoniego Tarczyńskiego - Krystyna Pazio, przedstawiciele Policji: zastępca komendanta nadinspektor Kostrzewa, komendant Policji w Mrozach - M. Walecki, dyrektor szkoły - Beata Walas, Radny Powiatu - Jan Broda, dyrektor Barbara Wilk i Tadeusz Sobotka z DPS Mienia, Radni Gminy Cegłów oraz poczty sztandarowe: Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Związku Kombatantów i Więźniów Politycznych RP.

Oprawę muzyczną Mszy św. zapewnił Chór Diecezji Śląsko - Łódzkiej pod dyrekcją dr. H. Kapusty. Kościół był wypełniony po brzegi, bardzo duża rzesza ludzi zgromadziła się wokół Świątyni. Wszyscy uczestnicy odczuwali powagę chwili. Na wielu twarzach pojawiło się wzruszenie, łzy, radość przeplatana wspomnieniami. A jest co powspominać, bo parafia ma bogatą historię. Mariawicka parafia odznacza się pobożnością, pracą i gościnnością - nie patrząc na przynależność wyznaniową. Dlatego w tej uroczystej chwili byli wśród nas: rzymskokatolicy, prawosławni, ewangelicy...

Przed obchodami uroczystości uporządkowano plac wokół kościoła i ul. Mariawicką. W pracach tych znaczącą pomoc okazali wójt Krzysztof Miklaszewski i radni. Szczególne podziękowania należą się wójtowi, który osobiście nadzorował pracę przy porządkowaniu terenu, na którym dawniej znajdowała się szkoła parafialna - progimnazjum. W tym miejscu został ustawiony pamiątkowy obelisk.

Na godz. 16.00 przybył do Cegłowa ks. bp M. Włodzimierz Jaworski - Biskup Naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Jak każdego 24 dnia miesiąca odbyła się Adoracja miesięczna Przenajświętszego Sakramentu. Po nabożeństwie nastąpiło poświęcenie nowo postawionego pomnika na grobach kapłanów: M. Łukasza Wiechowicza - założyciela parafii i kapłana M. Tadeusza Bucholca - wieloletniego proboszcza.

Na zakończenie obchodów jubileuszu została poświęcona tablica pamiątkowa umieszczona na obelisku zawierająca następujący napis: "W hołdzie Założycielowi Progimnazzjum Mariawickiego i Warsztatów Przyuczenia Zawodowego w Cegłowie - Kapłanowi Bolesławowi M. Łukaszowi Wiechowiczowi i Siostrom ze Zgromadzenia Sióstr Mariawitek, Nauczycielom i Wychowawcom, którzy wiernie służyli Bogu, bliźnim i idei Dzieła Wielkiego Miłosierdzia - Mariawityzmowi - w setną rocznicę powstania Kościoła Starokatolickiego mariawitów - wdzięczni i pamiętający uczniowie, wychowankowie i parafianie. Cegłów 2006 rok".

Inicjatorami podjętych dla upamiętnienia jubileuszu przedsięwzięć byli parafianie: nestor Rady Parafialnej - Władysław Rutkowski oraz Edward Rżysko, Włodzimierz Kieliszczyk, Kazimierz Rżysko, Jadwiga Stachowicz, Zofia Podobas, Maria Chmielewska i całe rzesze ludzi dobrego serca.

Na pożegnanie gości - księży biskupów, kapłanów i świeckich zabrzmiał marsz w wykonaniu orkiestry.

Oby ta podniosła uroczystość, podczas której wspominaliśmy piękne, ale i bolesne chwile z dziejów mariawickiego Kościoła i Parafii w Cegłowie, przyczyniła się do pogłębienia naszej wiary w Dzieło Wielkiego Miłosierdzia. Umocnieni duchowo, kochajmy się i jako dzieci Boże bądźmy razem, nie tylko od święta, ale i na co dzień...

kapł. M. Grzegorz Dróżdż, Fot. P. Dróżdż (Mariawita 7-9/2006)