STULECIE PARAFII W MIŃSKU MAZOWIECKIM
Uroczystość parafialna - Narodzenia Najświętszej Maryi Panny -
obchodzona była w tym roku w mińskiej parafii Kościoła
Starokatolickiego Mariawitów 9 września. Tego dnia świętowano
stulecie istnienia parafii oraz samodzielności wyznaniowej Kościoła
mariawickiego.
Na jubileusz przybyli z parafianami kapłani z sąsiadujących parafii: kapł. M. Grzegorz Dróżdż (Cegłów) i kapł. M. Zbigniew Nawara (Wiśniew), którzy asystowali Ojcu Biskupowi podczas Mszy Świętej, kapł. M. Zenon Miklus (Piaseczno), kapł, M. Łukasz Kaczorek (Warszawa), kapł. Wiesław Kowalczewski (Żarnówka), kapł. M. Sławomir Rosiak (Lublin) oraz kapł. M. Mirosław Polkowski i siostra zakonna M. Apolinaria Abramowska z Płocka. Po raz pierwszy w murach mińskiej świątyni mariawitów zagościł duchowny rzymskokatolicki ks. dziekan Dariusz Walicki,
Liturgia jubileuszowa rozpoczęła się poświęceniem nowej wieży i pamiątkowej tablicy. Następnie, po raz pierwszy, zabrzmiał nowy dzwon Maria Jan, poświęcony przez kapł. M. Jana Opalę w Boże Ciało. Przy dźwięku dzwonów - Marii Jana i Marii Stanisława - duchowieństwo i wierni wkroczyli do świątyni, aby rozpocząć sprawowanie Najświętszej Ofiary. Oprawę muzyczną liturgii przygotował chór parafialny, pod kierunkiem organisty Jarosława Guta oraz orkiestra dęta z parafii w Dobrej. Pieśni grane i śpiewane podczas Eucharystii doskonale obrazowały podniosły nastrój: dziękczynienie Utajonemu Barankowi za sto lat parafii i Kościoła. W szczególny sposób zapadły w pamięci słowa, które Ojciec Biskup wypowiedział w kazaniu. Nawiązał do lekcji z Ksiąg Przypowieści Salomonowych (8, 22 - 35) czyniąc porównanie między podobieństwem ludzi do swych matek. - Skoro Bogurodzica jest naszą, mariawitów, Matką - mówił o. Biskup - to powinniśmy być do niej podobni. Nasz duch powinien być podobny duchowi Maryi Niepokalanej. Powyższe słowa zawierają ideę dziękczynienia za sto lat parafii i całego Kościoła.
Uroczystość parafialną zakończyła akademia oraz występ Dziecięcego Zespołu Pieśni i Tańca "Dąbrówka" ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Mińsku Mazowieckim, który prowadzi Bogusława Bednarska. Po dziękczynieniu złożonym Bogu doceniono także wkład ludzkiego pierwiastka. Kapłanowi M. Janowi dziękowano za troskę duchową i materialną nad parafią. Kapłan natomiast dziękował parafianom za ofiarność i trud poniesiony przy wznoszeniu wieży i pracach przy kościele. Również do życzeń dla parafian dołączył się Biskup Naczelny oraz miejscowi samorządowcy. Burmistrz miasta, Zbigniew Grzesiak, na ręce kapłana M. Jana przekazał medalion z wizerunkiem św. Jana Chrzciciela, patrona Mińska Mazowieckiego, podkreślając przy tym wkład parafii mariawickiej w życie społeczności miasta. Mińszczanie po raz kolejny dowiedli, że mała społeczność może być aktywna i nie jest skazana na wrzucenie do niszy. Na pewno zmieniło się postrzeganie mariawitów przez władze miasta i powiatu. Dostrzeżono, że parafia funkcjonuje w tym mieście, zaś parafianie są z nią związani. Dowodem tego jest chociażby wystawa poświęcona mariawityzmowi na Ziemi Mińskiej. Niebagatelna zmiana nastąpiła w lokalnym dialogu ekumenicznym. Dotychczas parafia angażowała się w ekumenię z Kościołami Polskiej Rady Ekumenicznej. Próby nawiązania jakiejkolwiek współpracy z parafią rzymskokatolicką Narodzenia NMP
Czy ekumenia w Mińsku nabierze nowych wymiarów? Trudno powiedzieć, ale przecież czasy się zmieniają i ludzie też. Rzecz w tym, aby w zmieniającej się rzeczywistości nadal realizować swoje mariawickie powołanie, nie zrażając się ani okolicznościami, ani ludźmi. Wówczas Pan Bóg sam da odpowiedź na to pytanie. Tekst i fot. Tomasz D. Mames (Mariawita 7-9/2006)
|