W Warszawie uroczystość parafialna Matki Boskiej Nieustającej Pomocy obchodzona jest zwykle w niedzielę przed 24 czerwca. W 2006 roku została jednak wyjątkowo przełożona na 10 czerwca, sobotę, a więc dzień także poświęcony Najświętszej Maryi Pannie w liturgii naszego Kościoła. W tym roku świętowaliśmy bowiem nie tylko uroczystość patronalną, ale także 100-lecie Kościoła mariawickiego.

Drugim wspominanym jubileuszem było stulecie warszawskiej parafii. Pierwsza kaplica mariawicka została otwarta w naszym mieście dopiero w marcu 1907 r., a więc nieco później niż miało to miejsce w tych parafiach, które opowiedziały się za mariawityzmem zaraz po wydaniu w 1906 r. klątwy na Założycielkę i kapłanów przez papieża Piusa X. Jednak kapłan M. Szczepan Żebrowski skierowany tu przez Ministra Generalnego, kapłana M. Michała Kowalskiego, mieszkał na stałe w stolicy już od Bożego Narodzenia 1906 r. i odprawiał nabożeństwa w domach prywatnych.

W sobotni dzień, 10 czerwca w uroczystości mogło wziąć udział więcej niż zwykle duchownych, którzy w niedziele mają wiele obowiązków w swoich parafiach. Byli z nami Biskup Naczelny, M. Włodzimierz Jaworski i Biskup Diecezji Śląsko-Łódzkiej, M. Ludwik Jabłoński, który przybył do Warszawy razem ze swoim parafianami z Łodzi. Autokarem dotarli do Warszawy również przedstawiciele parafii lesznowskiej i błońskiej, gdyż oprawę muzyczną nabożeństwa i akademii, oprócz warszawskiego chóru i młodych solistów, zapewniała orkiestra z Leszna. Goście z innych, bliższych i dalszych parafii dotarli własnymi środkami transportu i komunikacją publiczną.

O godzinie 11.00 wyruszyli z zakrystii do kościoła duchowni poprzedzani przez długi szereg ministrantów. Sumie przewodniczył Biskup Naczelny, który odprawiał ją w asyście biskupa M. Ludwika i kapłana M. Ładysława Ratajczyka z Gniazdowa. Liturgię uroczystości Matki Boskiej Nieustającej Pomocy uzupełniły trzy dodatkowe, okolicznościowe modlitwy, w których celebrans dziękował Bogu za stulecie istnienia parafii warszawskiej i prosił o dalszą opiekę jej Patronkę. Modlił się również o nowe powołania kapłańskie, które w chwili obecnej są bardzo istotną kwestią dla naszego Kościoła i powinny być jak najczęściej przedmiotem naszej modlitwy.

Po Ewangelii św. przemówił biskup M. Ludwik. Nawiązał do dramatycznych dziejów parafii warszawskiej i podkreślił jej wiele podobieństw do parafii łódzkiej, w której pełni obowiązki proboszcza. Na zakończenie nabożeństwa zabrał głos Biskup Naczelny. Proboszcz, kapłan M. Łukasz Kaczorek podziękował celebransom za ofiarę Mszy św. i posługę słowem Bożym, a wszystkim gościom z innych parafii - za tak liczne przybycie na uroczystość.

Po skończonej Mszy św. uczestnicy zgromadzili się na placu przykościelnym na okolicznościową akademię przygotowaną przez siostrę Danutę Łuczak. Rys historyczny mariawityzmu nakreślony przez narratora przeplatany był wierszami mariawickich autorów recytowanymi przez młodzież i dzieci z parafii warszawskiej i lutkowskiej oraz popularnymi pieśniami mariawickimi pochodzącymi głównie z lat 20. i 30. minionego stulecia.

Celem organizatorów było wykorzystanie również mniej popularnych wierszy, które często publikowane były jedynie w początkach mariawityzmu lub niepublikowane w ogóle a przechowywane w ręcznych odpisach nie są szerzej znane wiernym naszego Kościoła. Może obchodzone w tym roku uroczystości byłyby dobrą okazją do ich zebrania w jednej publikacji, która stanowiłaby piękny i krzepiący dowód na to, do jak wielkich natchnień serca mariawityzm porywał i porywa swoich wyznawców.

Obok pięknych i wzniosłych aspektów historii mariawityzmu takich jak objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, odrodzenie moralne i duchowe tysięcy Polaków, działalność oświatowa i społeczna mariawitów oraz poświęcenie Świątyni Miłosierdzia i Miłości, akademia nawiązywała również do wydarzeń tragicznych, jak prześladowania i pogromy mariawitów oraz wewnętrzny rozłam, którego bolesne skutki odczuwamy do tej pory. W akademii dużo miejsca zajmowała również postać błogosławionej Marii Franciszki oraz Jej rola w powstaniu Kościoła Mariawitów oraz rozwoju jego działalności.

Dużo wzruszenia wywołało u uczestników wystąpienie dzieci pierwszokomunijnych, które także dały wyraz swojej dziecięcej wiary. Po wspólnym odśpiewaniu mariawickiej roty "Nie rzucim Dzieła, gdzie Bóg jest", kilkugodzinna uroczystość zakończyła się poczęstunkiem dla wszystkich przybyłych. Do posiłku przygrywała orkiestra z Leszna, która ponownie dała popis swoich umiejętności.

Bartosz Łuczak (Mariawita 4-6/2006)

Kazanie głosi bp M. Ludwik	Przemawia Biskup Naczelny M. Włodzimierz
Procesja z Przenajświętszym Sakramentem wokół kościoła. Pod baldachimem monstrancję niesie bp M. Włodzimierz, w asyście bracia (od lewej) Janusz Gruszka i Waldemar Gruszka
Chór parafialny z Warszawy wraz z organistą Bazylim Furmanikiem
Akademię prowadzi Bartosz Łuczak	Program akademii ułożyła i wyreżyserowała Danuta Łuczak (pierwsza z lewej)
Pierwszy z lewej proboszcz warszawskiej parafii kapł. M. Łukasz Kaczorek	Gościnnie występowała orkiestra parafialna z Leszna