Konferencja Kościołów Europejskich (Konferenz Europaischer Kirchen - KEK) jest regionalną organizacją ekumeniczną, której celem jest dążenie do jedności chrześcijan. Aktualnie skupia ona 126 samodzielnych Kościołów europejskich: tradycji prawosławnej, anglikańskiej, protestanckiej, starokatolickiej oraz Kościołów z mniejszościami etnicznymi. Należą do niej także 23 organizacje kościelne (m.in. związki świeckich kobiet i młodzieży, narodowe Rady Kościołów). Ruch, który doprowadził do powstania KEK zapoczątkowany został w okresie tzw. "zimnej wojny". Europa lat czterdziestych i pięćdziesiątych podzielona była "żelazną kurtyną", a wzajemne relacje pomiędzy państwami nacechowane były atmosferą pełną napięć politycznych i wrogości. Przywódcy Kościołów ze Wschodu i Zachodu szukali możliwości prowadzenia pokojowego dialogu w Europie, podzielonej na dwa wrogie sobie obozy. W latach 1953 i 1957 doszło do sondażowego spotkania kościelnych autorytetów. W styczniu 1959 r. w Nyborg w Danii miało miejsce I Ogólne Zgromadzenie KEK. Od tego czasu do głównych zadań KEK należy "budowanie mostów" pomiędzy: Kościołami i chrześcijanami ze Wschodu i Zachodu, mniejszościami i większościami, świeckimi i duchownymi, kobietami i mężczyznami, młodzieżą i starszymi, Kościołami i instytucjami politycznymi decydującymi o przyszłości Europy. Struktura KEK Między posiedzeniami plenarnymi obraduje 40-osobowy Komitet Naczelny, z siedzibą w Genewie (Szwajcaria), który dokonuje wyboru 9-ciosobowej Rady KEK. Obecnie przewodniczącym Rady jest Metropolita Jeremiasz Caligiorgis (Koś. Prawosł., Francja). Sekretarzem Generalnym KEK jest prof. dr Keith Clement (duchowny z Wlk. Bryt.). W KEK działają komisje, które opracowują szczegółowe programy działania i zajmują się ich realizacją. Jedną z komisji jest "Kościół w Dialogu", której najważniejszym zadaniem jest misja łączenia Kościołów mniejszościowych i większościowych w dialogu ekumenicznym. Od stycznia 1999 r. działa nowa komisja - do Spraw Kościoła i Społeczeństwa. Powstała ona poprzez przyłączenie do KEK Europejskiej Komisji Ekumenicznej do Spraw Kościołów i Społeczeństwa (skr. ang. EECCS). Postanowiono o tym na spotkaniu obydwu organizacji, 12 września 1998 r. w Vaalbeek (Belgia). EECCS reprezentowała interesy Kościołów niekatolickich w Unii Europejskiej i Radzie Europy. Jako komisja KEK - Komisja ds. Kościołów i Społeczeństwa - będzie reprezentować Kościoły europejskie wobec Unii Europejskiej, Rady Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych. Do zagadnień, którymi ta komisja się zajmuje należą m.in.: proces jednoczący Europę, udzielenie duszy Europie, Europa w multi-spolaryzowanym świecie, stosunki północy z południem - socjalna sprawiedliwość i zatrudnienie, kobieta w społeczeństwie, środowisko i gospodarka, prawa człowieka i wolność religijna, przemiany w nauce i technologii. Członkostwo Kościół Starokatolicki Mariawitów jest członkiem KEK. Współpraca z Kościołem Rzymskokatolickim Od 1971 r. istnieje wspólna komisja CCEE/KEK, która spotyka się raz w roku. Działa także wspólna komisja tych organizacji pod nazwą "Islam w Europie". KEK i CCEE zorganizowały do tej pory dwa Europejskie Zgromadzenia Ekumeniczne. Pierwsze z nich odbyło się w 1989 r. w Bazylei (Szwajcaria), a drugie - w czerwcu 1997 r. w Grazu (Austria). Hasło II Zgromadzenia Ekumenicznego brzmiało: "Pojednanie - dar Boży i źródło nowego życia". W spotkaniu wzięło udział ponad 10 tysięcy uczestników - przedstawicieli niemal wszystkich Kościołów chrześcijańskich w Europie. Kościół Starokatolicki Mariawitów reprezentowali bp Andrzej Le Bec i kapł. M. Wiesław Kowalczewski. Karta Ekumeniczna Zagadnienia zawarte w Karcie Ekumenicznej:
1. Wezwanie razem do jedności wiary
1. Głosić razem Ewangelię 2. Wychodzić naprzeciw innym 3. Działać razem 4. Wspólnie się modlić 5. Kontynuować dialogi
1. Przyczyniać się do kształtowania Europy 2. Pojednanie narodów i kultur 3. Ratowanie stworzenia 4. Pogłębianie jedności z judaizmem 5. Uzdrowienie stosunków z islamem 6. Spotkanie z innymi religiami i światopoglądami. (P. Jaworska, A. Boczkowska "Mariawita" 4-9/2002) |
|
powrót |