List pasterski, Boże Narodzienie 2012

List Pasterski Biskupa Naczelnego na święta Bożego Narodzenia
i Nowy Rok Pański 2013

Niech będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament

„Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.” (Łk 2.14)

Umiłowani w Panu Bracia Biskupi i Kapłani, Bracia Klerycy, Bracia i Siostry.

    Święta Bożego Narodzenia, do których przygotowujemy się w czasie Adwentu, są radosnym przeżywaniem tajemnicy narodzenia w Betlejem, wcielonego Syna Bożego. W czasie Mszy świętej wyznajemy wiarę, mówiąc m.in. „Wierzę w Jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, Jednorodzonego (…), Który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z niebios. I wcielił się za sprawą Ducha Świętego z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”. Przez narodzenie Zbawiciela w ubogiej stajence betlejemskiej, Bóg objawił Swoją miłość, którą trudno wyrazić ludzkim językiem. W rozmyślaniu „O Narodzeniu Pana Jezusa” znowu widziałam wielką miłość Pana Jezusa – czytamy w Objawieniach Mateczki – i słyszałam te słowa; „obrał sobie miejsce najostatniejsze – bo za miastem, najwięcej wzgardzone, bo zajmowane przez bydlęta, najdokuczliwsze, bo wystawione na dokuczliwe zimno” (DzWM s 56-57). Święty Łukasz ewangelista przekazał szczegółowy opis narodzenia Pańskiego. To właśnie jemu zawdzięczamy dokładny przekaz zdarzeń, związanych z przyjściem na świat Bożej Dzieciny. Z narodzenia Pana Jezusa cieszyli się pasterze i wszyscy ludzie dobrej woli, którzy w osobie Niemowlęcia, leżącego w żłobie, widzieli Króla i Zbawiciela. Oczywiście, tej radości nie podzielał okrutny król Herod i jemu podobni, ponieważ narodzony Mesjasz , to Książę Pokoju i Światłość świata. W czasie liturgii mszalnej odmawiamy bądź śpiewamy Hymn Anielski „Chwała na wysokości Bogu …”. Nie tylko pokłon pasterzy i mędrców, ale nade wszystko anielskie uwielbienie Boga, było potwierdzeniem, że oczekiwany Mesjasz przyszedł na świat, jako Słowo, które było u Boga i stało się Ciałem. Rozlegający się nad stajenką betlejemską śpiew Aniołów, był przede wszystkim ogłoszeniem chwały Bożej. Albowiem tylko ludzie dobrej woli, żyjący zgodnie z przykazaniami Bożymi, przyczyniają się do oddania czci Bogu. Być człowiekiem dobrej woli, to wielkie zadanie, to codzienne składanie świadectwa ewangelicznej miłości. „Istota świętości człowieka – jak naucza święta Maria Franciszka – polega na poznaniu Boga, zjednoczeniu z Nim przez miłość i odbiciu na człowieku doskonałości Boskich”. Ci, którzy uwierzą w zbawcze posłannictwo Jezusa stają się Jego dziećmi. (por. J.1,12) Obdarzeni przez Boga pokojem, jednoczymy się z Chrystusem i w codziennym życiu wydajemy dobre owoce. Tajemnica narodzenia Zbawiciela, nie powinna ograniczać się jedynie do zachowania tradycji. Jest ona ważna i pouczająca, zwłaszcza najmłodsze pokolenie. W narodzonym Mesjaszu, jako ludzie wiary, powinniśmy dostrzegać przede wszystkim objawioną miłość Boga, której celem jest zbawienie każdego człowieka. Betlejem jest początkiem zbawczej miłości, która zaświeciła niczym gwiazda, aby oświecić narody pogrążone w ciemnościach grzechu. To działanie Boże ma charakter powszechny, bowiem Syn Boży narodził się nie tylko dla synów i córek Izraela, ale dla wszystkich ludów. Pokłon trzech mędrców, reprezentujących różne narody, był symbolicznym wyrazem powszechności zbawienia. Jezus Chrystus przyszedł, aby dokonać Dzieła Odkupienia, uświęcić świat i wyprowadzić ludzi z niewoli grzechu. Święta Narodzenia Pańskiego zawierają wielki potencjał objawionej mocy i miłości, która skierowana jest do każdego człowieka, aby mógł odrodzić się duchowo i stać się dzieckiem Bożym. Słowa jednej z kolęd zachęcają nas do oddania należnego hołdu narodzonemu Jezusowi. „Oddajcie Mu pokłon Boski, On osłodzi wasze troski”. Niemal każdego dnia jesteśmy świadkami zła, które niczym rzeka, niesie w swym nurcie wiele zgorszenia i negatywnie wpływa na społeczeństwo, a zwłaszcza na młode pokolenie. Niektórzy nie zawsze zdają sobie sprawę z odpowiedzialności za treść przekazywanych słów. Aniołowie w Betlejem zachęcają nas do tego, abyśmy byli ludźmi czyniącymi dobro, także wtedy, gdy wypowiadamy słowa. Powinny one być zgodne z prawdą i mieć na względzie szacunek dla każdego człowieka. Będzie to możliwe wtedy, jeśli nasze serca, uwolnione od grzechów, zostaną przeniknięte łaską Bożą.

    Bracia i Siostry. W mijającym roku obchodziliśmy 150 rocznicę narodzenia świętej Marii Franciszki. Był to szczególny czas, umożliwiający głęboką refleksję i modlitwę. Pozwolił nam, mariawitom, oddać należny hołd naszej Założycielce i pokłonić się Jej życiu, które było nieustannym aktem pełnienia woli Bożej. W tym jubileuszowym roku, mogliśmy jeszcze bardziej poznać mądrość duchową Mateczki, która była i jest Mistrzynią na drodze do świętości. Bogu miłosiernemu należy dziękować za to, że pozwolił nam przeżywać te uroczystości. Mam nadzieję, że każdy, kto w serdecznej modlitwie jednoczył się ze świętą Marią Franciszką, za Jej wstawiennictwem, otrzyma od Chrystusa Pana, potrzebne łaski do wytrwania w Mariawityzmie. Duchownym i wyznawcom naszego Kościoła oraz dzieciom i młodzieży, za aktywny udział w obchodach upamiętniających jubileusz narodzin naszej Mateczki, składam serdeczne podziękowanie. Bóg zapłać. Nigdy nie wolno nam zapominać o tej przeszłości, która jest fundamentem Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. Bez pamięci o historii, która zawiera prawdę Objawienia Bożego, pełną poświęcenia pracę pierwszych kapłanów, sióstr zakonnych i wielkie zaangażowanie pierwszych mariawitów, nie można budować przyszłości Mariawityzmu. Pamięć ta powinna nas inspirować do ofiarnej pracy i gorliwości dla Baranka Bożego, utajonego w Eucharystii. Nie tylko w tym roku, ale zawsze osoba naszej Założycielki ,wielkością swej świętości i duchowej mądrości, niech nas zawsze zachęca do oddawania chwały Utajonemu Panu i do błagania o miłosierdzie Boże dla świata.

    Święta Bożego Narodzenia, niech napełnią nasze serca pokojem i radością, a narodzony w Betlejem Jezus, błogosławi nam w Nowym Roku Pańskim 2013, w którym będziemy obchodzić 120 rocznicę objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. Dzieląc się z Wami wigilijnym opłatkiem, życzę Wam Bracia i Siostry, aby miłość Boża objawiona w Betlejem, zjednoczyła nas w tej Bożej Owczarni, której zadaniem jest szerzenie czci dla Chrystusa, obecnego w Przenajświętszym Sakramencie. Życzę wszystkim mariawitom w Polsce, a także mieszkającym we Francji i w diasporze, zdrowia, obfitości łask Bożych i wytrwałości w służbie dla naszego Kościoła. Najświętsza Maryja, Rodzicielka Boża, niech nam pomaga w codziennym życiu zachować miłość dla Boga i każdego człowieka.

„Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław krainę miłą, w dobrych radach, w dobrym bycie, wspieraj jej siłę, Twą siłą”