Pismo Święte w Kościele Starokatolickim Mariawitów

Kościół Starokatolicki Mariawitów opiera się na starodawnych katolickich zasadach wiary i moralności zawartych w kanonicznych księgach Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. One kształtują naszą świadomość chrześcijańską, religijną, tak bowiem pisze Święty Paweł Apostoł: "Każde Pismo od Boga natchnione pożyteczne jest do nauczania, do karcenia, do pocieszania, do ćwiczenia w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiej dobrej sprawy wyćwiczony" (2 Tm 3, 16-17).

Kościół mariawicki od samego początku troszczył się o zapewnienie wiernym możliwości słuchania i czytania Słowa Bożego. Wprowadzenie do Liturgii języka polskiego zamiast łaciny, przyczyniło się do głębszego przeżywania nabożeństw odprawianych w kościele i rozbudziło zapotrzebowanie na literaturę religijną. Piękną i pożyteczną rolę pełnił w tym względzie tygodnik "Mariawita" wydawany w naszej drukarni w Łodzi. Od pierwszego numeru z datą 3 stycznia 1907 r. przez ponad 7 lat prowadzona była rubryka pt. "Pismo Święte", w której zamieszczano teksty Pisma Świętego i bardzo cenne, teologiczne uwagi do każdego rozdziału. Najpierw opublikowano kilkanaście rozdziałów Księgi Rodzaju ze Starego Testamentu, a następnie wydrukowano Ewangelie synoptyczne - wg św. Mateusza, św. Marka i św. Łukasza.

W artykule wprowadzającym do tego cyklu są słowa podkreślające ważność Pisma Świętego w ciągu wieków starożytności jak i okresie nowożytnym i współczesnym, bo jak naucza apostoł Piotr "Słowo Pańskie trwa na wieki" (1 P 1,25). Podane są przykłady uczące poszanowania dla Pisma Świętego.

Mojżesz upomina Izraelitów: "Niech te słowa, które ja teraz przykazuję tobie, trwają w sercu twoim, i opowiadaj je synom twoim i rozmyślaj nad nimi, siedząc w domu twoim, idąc drogą, śpiąc i wstając, i przywiąż je sobie do ręki twojej, jakoby znak, i niech będą one ustawicznie przed oczyma twymi przywiązane, i napisz je sobie na podwojach i na drzwiach domu twego. Abyście miłowali Pana Boga waszego i chodzili we wszystkich drogach Jego" (Pwt 6,6 i n-12,22).

"Pierwsi chrześcijanie żywą wiarę swoją, nadzieję i miłość gorącą zasilali częstym czytaniem Pisma Świętego. Wiedząc o tym poganie - księgi te święte odbierali im i palili, lecz ci nie wahali się oddać za nie nawet życia swojego." Św. Feliks biskup w Tiubiure, żyjący w drugiej połowie III wieku, został umęczony i ścięty z rozkazu cesarza rzymskiego Dioklecjana za to, że nie oddał świętych ksiąg i dokumentów na spalenie. Sędziemu odpowiedział "Księgi posiadam, ale ich nie wydam. Raczej niech mnie spalą, aniżeli księgi, trzeba więcej Boga słuchać aniżeli ludzi" (Żywoty s. 132).

Mariawici zachęcając wiernych do czytania Pisma Świętego pouczali jednocześnie, że należy przystępować do rozważania tych Świętych Ksiąg z modlitwą, wielką pokorą i miłością, bo "kto z Boga jest słów Bożych słucha" (J 8,47).

Duchowni mariawiccy dążyli do tego, aby w każdym domu mariawickim było całe Pismo Święte. Hierarchia nasza postawiła sobie bardzo ambitny cel - dokonanie i wydanie nowego przekładu Biblii. W trzy lata po I wojnie światowej (1921) ukazało się pierwsze wydanie Nowego Testamentu.

Na stronie tytułowej czytamy: Nowy Testament po Polsku czyli Święta Pana naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia przez Ewangelistów i innych Apostołów napisana i z Wulgaty z uwzględnieniem tekstu Greckiego na język Polski podług starożytnego przekładu Biblii Polskiej, drukowanej w 1577 roku w Krakowie, w drukarni Mikołaja Scharffenbergera, i w ówczesnym Polskim "Chrześcijańskim Kościele Powszechnym" używanej, teraz na nowo przełożona przez Staro-Katolickiego Biskupa Mariawitów O. Jana M. Michała Kowalskiego, i przy współpracy Pomocniczych biskupów jego O. Romana M. Jakuba Próchniewskiego i O. Leona M. Andrzeja Gołębiowskiego, jak również Kapłanów O. Klemensa M. Filipa Feldmana i O. Wacława M. Bartłomieja Przysieckiego w m. Płocku przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości 1921. Na większą Chwałę Bożą i cześć N. Maryi Panny nakładem Mariawickiego ludu i pracy Sióstr Mariawitek wydana.

Drugie wydanie Nowego Testamentu ukazało się w 1925 r., a trzecie, wraz ze Skorowidzem prawd wiary św. w Piśmie Świętym Nowego Testamentu zawartych (według porządku katechizmowego), wydano w 1928 roku. Stary Testament wydany został w dwóch tomach - I tom w 1923 r., a II tom w 1925 r.

Nakłady tych wydawnictw zostały wyczerpane, częściowo zniszczone przez niemieckiego okupanta w czasie II wojny światowej, który zajmował cały klasztor i zrabował naszą drukarnię w Płocku. Obecnie nie są dostępne w sprzedaży, ale posiadamy je do użytku wewnętrznego. Szczycimy się, że pionierzy mariawityzmu dokonali tego wspaniałego dzieła i Słowo Boże stało się dostępne szerokim kręgom wiernych naszego Kościoła. Z przykrością jednak stwierdzamy, że mariawickie wydania Pisma Świętego są pomijane w wykazach polskich przekładów Biblii i to zarówno przez autorów rzymskokatolickich, jak i z kręgów ekumenicznych.
Nie zrażamy się tym i chętnie korzystamy również z przekładów rzymskokatolickich i Towarzystwa Biblijnego. Przedstawiciele duchowieństwa Kościoła Starokatolickiego Mariawitów uczestniczą też w pracach dotyczących ekumenicznego wydania Pisma Świętego przez Polskie Towarzystwo Biblijne.

Pelagia Jaworska (Mariawita 10-12/2005)