2 lipca - Nawiedzenie św. Elżbiety przez Najświętszą Maryję Pannę "W tych dniach Maria nie zwlekając udała się w góry, do miasta w Judei. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się w niej dziecko, a duch Święty napełnił Elżbietę. I wykrzyknęła: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony jest owoc twojego łona! Czemu to zawdzięczam, że odwiedziła mnie matka mojego Pana? Gdy tylko usłyszałam słowa Twego powitania, dziecko z radości poruszyło się we mnie. Szczęśliwa jesteś, bo uwierzyłaś, że spełnią się słowa, które Pan powiedział do ciebie. Wtedy Maria powiedziała: Wysławiam Pana z głębi duszy! Bóg, mój Zbawiciel, radością przepełnia mojego ducha, bo wejrzał na pokorę swojej służebnicy. Odtąd błogosławioną będą mnie nazywać wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, święte jest Jego imię" (Łk 1, 39-49). Pod wezwaniem Nawiedzenia NMP jest nasz kościół w Pepłowie. 16 lipca - N.M.P. Szkaplerznej
W "Żywotach Świętych" czytamy, że św. Szymonowi Stock dnia 16 lipca 1251 roku w angielskim mieście Cambridge ukazała się Najświętsza Panna i wręczając mu szkaplerz przemówiła: "Bierz ten szkaplerz jako sukienkę bractwa Mojego. Jest on oznaką zbawienia, obroną w niebezpieczeństwach, rękojmią pokoju(...); kto szkaplerz nosić będzie nosić godnie aż do śmierci, ten wiecznego ognia obawiać się nie potrzebuje". Początkowo 16 lipca był świętem dla zakonu karmelickiego, a w XVIII wieku papież Benedykt XIII ustanowił je świętem dla całego Kościoła. Pod wezwaniem NMP Szkaplerznej jest nasz kościół w Lipce. 26 lipca - Anny i Joachima, rodziców N.M.P.
Anna i Joachim z rodu Judy, królewskiego domu Dawida są czczeni przez Kościół jako rodzice NMP, która była prawdopodobnie ich jedynym dzieckiem. O ich życiu Ewangelie nam nic nie mówią. Z literatury apokryficznej dowiadujemy się, że doznawali przykrości z powodu braku potomstwa i gorliwie modlili się, aby Bóg obdarzył ich dzieckiem i obiecali, że ofiarują je na służbę w świątyni. Chociaż byli w podeszłym wieku zostali rodzicami i dotrzymali swojej obietnicy. 3-letnią Maryję odprowadzili do świątyni w Jerozolimie. Św. Annę czczono od wczesnego okresu chrześcijaństwa. Poświęcono jej liczne kościoły. Ojcowie Kościoła, zwłaszcza Wschodniego, wiele mówili o jej świętości i przywilejach. Przedstawia się ją często jak uczy swoją małą córeczkę czytać Pismo Święte. Św. Joachim był od niepamiętnych czasów czczony w Kościele Wschodnim, a od VI w. rozpowszechnił się jego publiczny kult we wszystkich krajach. Pod wezwaniem św. Anny są nasze kościoły w: Strykowie, Raszewie i Piasecznie. 02 sierpnia - M.B. Anielskiej i Objawienie Dzieła Wielkiego Miłosierdzia W domu zaraz przeczytałam żywot Najświętszej Panny Maryi Anielskiej i znowu w duszy przemówił Pan: "Jak Święty Franciszek w dzień Przenajświętszej Panny Maryi Anielskiej otrzymał wielką łaskę dla ludzi, tak i tobie w ten dzień oznajmione zostało wielkie Miłosierdzie dla świata, ten dzień ma być początkiem zawiązku Mariawitów" (DzM s. 6).
różami uwieńczmy Jej skroń; Jej serca w ofierze składajmy, ze łzami wołając doń: O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, bądź Ty zawsze Matką nam. O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, bądź Ty zawsze Matką nam. Przez Ciebie o Matko miłości łask wszelkich udziela nam Bóg; A my Ci hołd dajem wdzięczności, upadłszy do Twoich nóg, O Lilijo, jakżeś Ty wspaniała, wszelkich cnót rozlewasz woń. O Lilijo, jakżeś Ty wspaniała, wszelkich cnót rozlewasz woń. 6 sierpnia - Przemienienie Pańskie
"Po sześciu dniach Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i jego brata Jana i zaprowadził ich na wysoką górę na miejsce odosobnione. Tam w ich obecności został przemieniony: Jego twarz zajaśniała jak słońce, a szaty stały się białe jak światło. Ukazali im się też Mojżesz i Eliasz, którzy z Nim rozmawiali. Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Panie dobrze, że tu jesteśmy. Jeśli chcesz postawie tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. A kiedy to jeszcze mówił, osłonił ich świetlisty obłok i z obłoku rozległ się głos: Ten jest Mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie"(Mt 17,1). 12 sierpnia - św. Klary
Św. Klara urodziła się w 1193 roku w Asyżu w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Zachwycona przykładem św. Franciszka, postanowiła poświęcić swe życie Chrystusowi. W 1211 roku przyjęła z rąk tego świętego w Porcjunkuli habit zakonny, dając początek zakonowi "ubogich pań", zwanych później od jej imienia klaryskami. Wraz ze swymi naśladowczyniami, które wkrótce zaczęły się do niej przyłączać, prowadziła życie w ubóstwie przy kościele św. Damiana pod Asyżem, gdzie zmarła 11 sierpnia 1253 roku. W dwa lata później papież ogłosił ją świętą. 23 sierpnia - Krwi Przen. Zbawiciela, rocznica śmierci św. Marii Franciszki
Św. Maria Franciszka Kozłowska urodziła się 27 maja 1862 r. Dnia 2 sierpnia 1893 r. otrzymała objawienie o Dziele Wielkiego Miłosierdzia. Po 1906 r., gdy powstał Kościół mariawicki stała się jego duchową przewodniczką i niekwestionowanym autorytetem. Zmarła 23 sierpnia 1921 r. po ciężkich cierpieniach, wynikających z faktu nieprzyjmowania leków i żadnej pomocy lekarskiej. 8 września - Narodzenia N.M.P.
Rodzicami N.M.P. byli małżonkowie Joachim i Anna. Swojej córce, zgodnie z przepowiednią anioła, nadali imię Maryja, co w jęz. hebrajskim oznacza "władczyni" i "nadzieja". Święto Narodzenia N.M.P. zaistniało w liturgii już w VII wieku. W polskiej tardycji ludowej zwane jest świętem Matki Boskiej Siewnej. W przeddzień tego święta rolnicy starają się rozpocząć wysiewanie zbóż ozimych.
Dnia 8 września 1887 roku św. Maria Franciszka Kozłowska założyła w Płocku Zgromadzenie Sióstr Ubogich św. Klary, które później przybrało nazwę Zgromadzenia Sióstr Mariawitek. 14 września - Podwyższenie Krzyża Św. Krzyż, na którym umarł Chrystus dla naszego zbawienia, jest najdroższą relikwią świata chrześcijańskiego. Po zakończeniu długiego okresu prześladowań matka cesarza Konstantyna, św. Helena, kazała zbudować na Kalwarii bazylikę (320).Św. Helena rozpoczęła też starania o odnalezienie drzewa krzyża, zakończone odzyskaniem tej relikwii. Inwazja Persów na Ziemię Świętą
(ok. 600 r.) doprowadziła do zburzenia kościołów chrześcijańskich. Wówczas także został zrabowany krzyż Chrystusa. Po zwycięstwie cesarz Herakljusza krzyż powrócił na dawne miejsce. Na tę pamiątkę obchodzona jest uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego. Tradycja podaje, że cesarz pragnął osobiście wnieść krzyż na Kalwarię, ale nie był w stanie go udźwignąć. Wówczas biskup Jerozolimy poradził mu, aby zdjął szaty królewskie i sandały, a upodobniwszy się do cierpiącego Jezusa będzie mógł unieść świętą relikwię.
Oprac. P.J. (Mariawita 7-9/2005) |