Brat Kapłan Janos M. Gracjan Simon
W dniu 5 stycznia br. minęła 25 rocznica śmierci kapłana M. Gracjana Simona.
Janos Simon urodził się na Węgrzech dnia 16 VIII 1916 r. Przed przyjęciem do Zgromadzenia Braci Szkolnych był śpiewakiem operowym. W 1940 r. poznał mariawityzm i był jednym z pierwszych wyznawców naszego
Kościoła na ziemi węgierskiej.
Kilka lat później wstąpił do seminarium mariawickiego „Cornelius Jassen” w Budapeszcie, gdzie przyjął habit mariawicki otrzymując imiona Maria Gracjan. Święcenia kapłańskie otrzymał 8 VI 1946 r. z rąk bp. Juliusza M. Ottona Czernohorskyego (1919 – 1984). W tym czasie Kościół na Węgrzech posiadał 15 parafii i blisko 20 tys. wiernych. Kapłan M. Gracjan pełnił funkcje proboszcza w dwóch z nich, a także przez jakiś czas Wikariusza Generalnego bp. M. Ottona. Kościół Starokatolicki Mariawitów na Węgrzech został 27 XII 1948 r. zdelegalizowany przez władze komunistyczne. Duchowi pod groźbą więzienia otrzymują zakaz sprawowania posługi duszpasterskiej. Pomimo tego, organizuje w swoim mieszkaniu prywatną kaplice, w której odprawia Mszę Świętą. Przyjaciele jego ojca (wówczas już nieżyjącego), którzy byli oficerami wojskowymi, informują kapł. M. Gracjana, że jest śledzony przez tajną policję. Aby uniknął represji ułatwiają mu zatrudnienie w fabryce na posadzie palacza w kotłowni. Jakiś czas później władze pozwalają awansować mu na brygadzistę. Wkrótce Kapłan mógł objąć posadę urzędnika.
W czasie odwilży politycznej zaczyna przyjeżdżać do klasztoru przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku. Na stałe do Płocka przybywa w 1969 roku. Dzięki dość dobrej znajomości języka polskiego kapł. M. Gracjan pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji, chociażby ojca duchownego kleryków w seminarium naszego Kościoła czy administratora miesięcznika „Mariawita”. Pomagał także w obsłudze duszpasterskiej parafii. Zasnął w Panu w klasztorze płockim 5 stycznia 1984 r. Jego doczesne szczątki spoczywają na cmentarzu parafialnym w Płocku.
W dniu 5 stycznia br. minęła 25 rocznica śmierci kapłana M. Gracjana Simona.
Janos Simon urodził się na Węgrzech dnia 16 VIII 1916 r. Przed przyjęciem do Zgromadzenia Braci Szkolnych był śpiewakiem operowym. W 1940 r. poznał mariawityzm i był jednym z pierwszych wyznawców naszego
Kościoła na ziemi węgierskiej. Kilka lat później wstąpił do seminarium mariawickiego „Cornelius Jassen” w Budapeszcie, gdzie przyjął habit mariawicki otrzymując imiona Maria Gracjan. Święcenia kapłańskie otrzymał 8 VI 1946 r. z rąk bp. Juliusza M. Ottona Czernohorskyego (1919 – 1984). W tym czasie Kościół na Węgrzech posiadał 15 parafii i blisko 20 tys. wiernych. Kapłan M. Gracjan pełnił funkcje proboszcza w dwóch z nich, a także przez jakiś czas Wikariusza Generalnego bp. M. Ottona. Kościół Starokatolicki Mariawitów na Węgrzech został 27 XII 1948 r. zdelegalizowany przez władze komunistyczne. Duchowi pod groźbą więzienia otrzymują zakaz sprawowania posługi duszpasterskiej. Pomimo tego, organizuje w swoim mieszkaniu prywatną kaplice, w której odprawia Mszę Świętą. Przyjaciele jego ojca (wówczas już nieżyjącego), którzy byli oficerami wojskowymi, informują kapł. M. Gracjana, że jest śledzony przez tajną policję. Aby uniknął represji ułatwiają mu zatrudnienie w fabryce na posadzie palacza w kotłowni. Jakiś czas później władze pozwalają awansować mu na brygadzistę. Wkrótce Kapłan mógł objąć posadę urzędnika.
W czasie odwilży politycznej zaczyna przyjeżdżać do klasztoru przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku. Na stałe do Płocka przybywa w 1969 roku. Dzięki dość dobrej znajomości języka polskiego kapł. M. Gracjan pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji, chociażby ojca duchownego kleryków w seminarium naszego Kościoła czy administratora miesięcznika „Mariawita”. Pomagał także w obsłudze duszpasterskiej parafii. Zasnął w Panu w klasztorze płockim 5 stycznia 1984 r. Jego doczesne szczątki spoczywają na cmentarzu parafialnym w Płocku.
subdk. M. Daniel