Obchodzone jest 2 lutego czyli czterdziestego nia po Bożym Narodzeniu. Zostało ustanowione na pamiątkę ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej oraz dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia. Nazwa wywodzi się od dwóch terminów greckich: Hypapante oraz Heorte tou Katharismou, co oznacza święto spotkania i oczyszczenia. Oba te święta były głęboko zakorzenione w tradycji Starego Testamentu. Ustanowione zostały na pamiątkę ocalenia  pierworodnych synów Izraela podczas niewoli egipskiej. Każdy z nich uważany był za własność Boga. Dlatego czterdziestego dnia po jego urodzeniu zanoszony był do świątyni w Jerozolimie, złożony  w ręce kapłana, a następnie wykupiony za symboliczną opłatę 5 syklów, (co równało się 4 denary lub drachmy), czyli zapłacie za 4 dni pracy robotnika niewykwalifikowanego). Równocześnie z tym obrzędem łączyła się ceremonia oczyszczenia matki dziecka. Z tej okazji zobowiązana była do złożenia ofiary z baranka (lub w przypadku ubóstwa - przynajmniej ofiarę z dwóch synogarlic lub gołębi).
    Potocznie święto nazywa się dniem Matki Bożej Gromnicznej. W ten sposób uwypukla się fakt przyniesienia przez Maryję małego Jezusa do świątyni. Obchodom towarzyszyła procesja ze świecami. W czasie Ofiarowania starzec Symeon wziął na ręce swoje Pana Jezusa i wypowiedział prorocze słowa: „Światłość na oświecenie pogan i na chwałę Izraela” (Łk 2, 32). Od X w. upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa - Światłość świata. Świece zanoszone do kościoła zwykle były pięknie przystrajane i malowane. W czasie burzy zapalano ją i stawiano w oknach, by prosić Maryję o ochronę (miały strzec domy od niebezpieczeństw, a zwłaszcza od piorunów, które zapalały i niszczyły domostwa, przeważnie wówczas drewniane). Gromnicę wręczano również konającym, aby ochronić ich przed napaścią złych duchów.
    Symbolika światła nawiązują bezpośrednio do wielkanocnego paschału, który wyraża zwycięstwo nad śmiercią, grzechem i szatanem. Ofiarowanie Jezusa oznacza początek nowego przymierza i nowego kapłaństwa, w którym Syn Boży sam jest Świątynią, Kapłanem i Ofiarą.
    Do uroczystości Matki Bożej Gromnicznej śpiewamy kolędy i kończy się okres Bożego Narodzenia.