O ŚWIATOWYM DNIU MODLITWY
z red. PELAGIĄ JAWORSKĄ rozmawia Alina Boczkowska

Red. Pelagia Jaworska - Od jak dawna związana jest Pani z ruchem Światowy Dzień Modlitwy Kobiet?

- Ze Światowym Dniem Modlitwy Kobiet zetknęłam się w 1971 r. 5 marca tegoż roku uczestniczyłam po raz pierwszy w ekumenicznym nabożeństwie, zorganizowanym i prowadzonym przez kobiety z Kościoła Prawosławnego, w Warszawie w siedzibie Polskiej Rady Ekumenicznej, wówczas mieszczącej się przy ul. Świerczewskiego 76 (obecnie Aleja Solidarności). Liturgia pod hasłem "Nowe czasy- nowy człowiek" pochodziła z Guyany Brytyjskiej (Jamajka -Karaiby).

Idea wspólnej modlitwy według jednakowej liturgii w określonej intencji tego samego dnia na całym świecie zauroczyła mnie. Od tego czasu czynnie uczestniczę w ruchu ŚDMK i organizowaniu nabożeństwa w pierwszy piątek marca. Już w następnym roku, 7 marca 1972, miałam zaszczyt wygłosić pierwsze swoje kazanie podczas nabożeństwa według tekstu liturgii, opracowanej przez kobiety europejskie, pod hasłem "RADUJCIE SIĘ W PANU" (Flp 3,1), które odbyło się w Parafii Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Warszawie na Woli. Pamiętam, jak długo i starannie przygotowywałam się do tego wystąpienia i jaką miałam tremę przemawiając w wypełnionej - nie tylko niewiastami - świątyni... Był to swego rodzaju jubileusz ekumenicznego nabożeństwa ŚDMK w Polsce - 10 lat temu, w 1962 r. odbyło się pierwsze ekumeniczne nabożeństwo Światowego Dnia Modlitwy Kobiet - wcześniej odbywały się sporadycznie w niektórych parafiach.

Umiłowanie tej idei i zaangażowanie w dużej mierze zawdzięczam serdecznej przyjaźni i bezpośrednim kontaktom z pionierką tego ruchu w Polsce, Panią Haliną Kusową z Poznania (ew.metod.), przewodniczącą Krajowego Komitetu ŚDMK do 1993 roku. Ona zachęcała mnie do organizowania nabożeństwa w każdej miejscowości, gdzie zamieszkiwałam, wspierała radą i różnymi pomocniczymi materiałami. Wprowadziła mnie też w krąg kobiet polskich i zagranicznych, pełnych entuzjazmu i silnie związanych z tym ruchem. I tak to się zaczęło... Co roku w pierwszy piątek marca uczestniczę wraz z większą lub mniejszą grupą wiernych, często jako organizatorka, w tej globalnej modlitwie, wierząc że jest ona miła Bogu i niezbędna do tworzenia duchowej więzi z wszystkimi wyznawcami Jezusa Chrystusa. W ciągu ponad trzydziestu lat "nie opuściłam" chyba ani jednego nabożeństwa, chociaż modliłam się w różnych grupach i w różnych miejscowościach - w Warszawie i Łodzi w gronie ekumenicznym, w Łowiczu i Radzyminku z mariawickimi parafianami. Od 1998 r. organizuję ekumeniczne nabożeństwa Światowego Dnia Modlitwy w "Świątyni Miłosierdzia i Miłości" w Płocku,

- Na czym polegają przygotowania do Dnia Modlitwy?

- Jeśli chodzi o przygotowania na płaszczyźnie ogólnokrajowej to rozpoczynają się one zwykle podczas Ogólnopolskiej Ekumenicznej Konferencji Kobiet, organizowanej przez Komisję Kobiet Polskiej Rady Ekumenicznej. Uczestniczki z różnych regionów Polski otrzymują (wcześniej przetłumaczony z języka angielskiego) roboczy wydruk Liturgii. W programie konferencji przewidziany jest czas na zapoznanie się z treścią, zgłoszenie ewentualnych poprawek, wysłuchanie informacji o kraju autorek liturgii, propozycji ukształtowania nabożeństwa pod względem plastycznym, muzycznym, itp. Po dyskusji i pracach odpowiednich zespołów odbywa się próbne nabożeństwo. Następny etap to opracowanie komputerowe broszury i materiałów pomocniczych i rozesłanie do wszystkich Oddziałów Polskiej Rady Ekumenicznej oraz osób zainteresowanych zorganizowaniem nabożeństwa w pierwszy piątek marca. Za to odpowiedzialna jest przewodnicząca Krajowego Komitetu ŚDMK i Komisja Kobiet Polskiej Rady Ekumenicznej.

- Jak odbyło się tegoroczne nabożeństwo ŚDM w Płocku?

- Organizowanie nabożeństwa ŚDM w Płocku zaczęłam, jak zwykle, w Tygodniu Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan podczas agapy w Parafii mariawickiej. Korzystając z obecności Biskupów i Księży rzymskokatolickich, mariawickich i prawosławnego oraz przedstawicieli Klubu Inteligencji Katolickiej i naszych parafian zaprosiłam wszystkich na ekumeniczne nabożeństwo 5 marca, prowadzone przez kobiety. Później pisemne zaproszenia na nabożeństwo zostały dostarczone do płockich parafii Kościołów: rzymskokatolickiego, prawosławnego i ewangelickiego, z prośbą o zachęcenie wiernych do udziału w nim. Zaproszenia zostały także przekazane do lokalnych mediów, za pośrednictwem których duże grono ludzi dowiedziało się o tej inicjatywie. Na antenie radia Puls, obok informacji o mającym się odbyć nabożeństwie, emitowano również moją wypowiedź na temat genezy ŚDM i propagowanych przez niego idei.

W piątek, 5 marca 2004 roku w mariawickiej katedrze odprawione zostało nabożeństwo Światowego Dnia Modlitwy według liturgii przygotowanej przez chrześcijanki z Panamy, pod hasłem "W wierze kobiety kształtują przyszłość".

W Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku przygotowano stosowną dekorację. Na planszy obitej niebieskim materiałem symbolizującym akweny wodne, umieszczono uformowaną z wzorzystej chusty "mapkę" Panamy, a wokół niej wycięte z kolorowego papieru ryby. Na stojących obok planszy dużych doniczkowych roślinach zawieszono barwne papierowe motyle. Zastosowane symbole podkreślały, że Panama, to kraj obfitujący w ryby i motyle.

Tegoroczne nabożeństwo prowadziło 10 kobiet z trzech Kościołów: Kościoła Starokatolickiego Mariawitów - 5, Kościoła Rzymskokatolickiego - 4, Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego - 1. Uczestniczyła w nim duża grupa wiernych różnych wyznań (niektórzy z nich przychodzą na te nabożeństwa każdego roku, już od kilku lat) oraz mariawiccy duchowni, rzymskokatoliccy księża i siostry zakonne.

Przed nabożeństwem lektorki przedstawiły zgromadzonym informację o Panamie. Znalazły się w niej wiadomości dotyczące położenia geograficznego, historii, polityki, gospodarki, stosunków społecznych i najważniejszych problemów, z jakim boryka się ten kraj. Dla umożliwienia zebranym aktywnego uczestnictwa w nabożeństwie dostarczono wszystkim kartki ze słowami śpiewanych pieśni.

Podczas nabożeństwa zostały przeczytane dwa fragmenty Pisma Świętego - ze Starego Testamentu z 4 Księgi Mojżeszowej i z Nowego Testamentu z Ewangelii wg św. Jana (20, 1-18). Moje rozważanie oparte zostało na tych właśnie tekstach .

Tradycją jest, że wszyscy uczestnicy spotykają się po nabożeństwie w klasztornym refektarzu na agapie przygotowanej przez kobiety z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Przy wspólnym posiłku toczą się przyjacielskie rozmowy, wręczane są pamiątki - w tym roku każdy z obecnych został udekorowany kolorowym motylkiem.

Krótkie relacje z nabożeństwa ŚDM zostały opublikowane w kilku lokalnych tytułach prasowych, m.in. w "Tygodniku Płockim", "Gazecie Wyborczej", "ntp-Tydzień Płocka".

Przyjaźni się Pani z którąś z kobiet z innego wyznania?

- Przyjazne kontakty utrzymuję nie z jedną Panią i nie z jednego wyznania. Ekumeniczna atmosfera, którą oddychałam studiując na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz obcowanie z wieloma wspaniałymi osobami z różnych wyznań, w czasie trzydziestoletniej pracy w Komisji Kobiet PRE jako przedstawicielka Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, ugruntowały i pogłębiły moją tolerancyjną, nacechowaną życzliwością do wszystkich ludzi, postawę ukształtowaną w domu rodzinnym. Być może dzięki temu w gronie ekumenicznych współpracowników czuję się jak wśród przyjaciół.

- Czy odmienność wyznaniowa ma jakiś wpływ na wasze wzajemne kontakty?

- Odmienność wyznaniowa nie musi dzielić, ale może wzajemnie duchowo ubogacać. Myślę, że Światowy Dzień Modlitwy daje możliwość przeżycia takiego doświadczenia, bo nabożeństwa ŚDM "umacniają wiarę w Jedynego Pana i Zbawiciela, zbliżają ludzi różnych ras, tradycji wyznaniowych i kultur, przełamują poczucie izolacji i osamotnienia, poprzez wspólną intencję modlitwy tworzą z nas jedną rodzinę".

- Czym się Pani obecnie zawodowo zajmuje?

- Trudno mi jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, gdyż wypełniam nie jedną funkcję, ale za najważniejszą uważam pełnienie obowiązku redaktora naczelnego kwartalnika "Mariawita" organu prasowego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Poza tym mam też obowiązki w kancelarii Biskupa Naczelnego, a w Parafii pracuję społecznie jako organistka.

Należę do Krajowego Komitetu Światowego Dnia Modlitwy i biorę udział w pracach dotyczących przygotowania nabożeństwa ŚDM na 2005 r. Światowy Komitet zlecił polskim chrześcijankom opracowanie liturgii pod hasłem "Niech nasza światłość świeci", według której 4 marca w przyszłym roku będą się modlić chrześcijanie na całym świecie. W ramach tych przygotowań uczestniczyłam w zespole piszącym tekst liturgii i opracowałam folder na temat ŚDM, który został już wydany przez Krajowy Komitet.

(Mariawita 4-6/2004)



<---WSTECZ