Numer Jubileuszowy "Mariawity" wydany z okazji setnej rocznicy urodzin św. Marii Franciszki (maj-czerwiec 1962 r.)

Od początku 1907 roku zaczęło ukazywać się czasopismo "MARIAWITA Czciciel Przenajświętszego Sakramentu" z dodatkiem pt. "Wiadomości". Cel i profil tych publikacji określone zostały w Słowie wstępnym do braci mariawitów. Czytamy tam m.in.:

"Rozpoczynając wydawnictwo pisma naszego, mamy na celu, najmilsi bracia, dać wam doskonalej poznać Boga, Jego przymioty... Chcemy was zaznajomić z Pismem Świętym... Pragniemy w szczególniejszy sposób rozbudzić waszą wiarę w istotną obecność Pana Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie. Podniesienie w waszych sercach czci ku Niemu i rozpalenie najtkliwszej miłości - to jedyne pragnienie nasze, to najświętszy nasz obowiązek, do którego wezwani jesteśmy przez samego Boga.

(...) podajemy szczegółowo Dzieło Wielkiego Miłosierdzia Bożego w "Nieustającej Adoracji Ubłagania i w Pomocy Maryi", objawione od Boga, i dzieje Mariawitów - aby wam i wszystkim ludziom dobrej woli podać w prawdziwym oświetleniu ruch Mariawicki i sprostować to, co ludzie świadomie lub nieświadomie w fałszywym świetle ogłosili światu o sprawie naszej."

Numer Specjalny "Mariawity" upamiętniający 75. rocznice powstania Kościoła Mariawickiego

Natomiast na pierwszej stronie dodatku Wiadomości Redakcja tak pisze:

"Pragniemy poruszać najżywotniejsze zagadnienia życia społecznego... podawać będziemy wiadomości z chwili bieżącej... powiadamiali o biegu życia i wypadkach u nas i za granicą. Na wszystkie pytania czytelników postaramy się dawać gruntowne i bezstronne odpowiedzi... pragnąc pomagać w zapoznaniu się z polską literaturą będziemy zamieszczać wyjątki z dzieł ważniejszych poetów i prozaików... pragniemy przyczyniać się do tryumfu prawdy i miłości."

Zacytowałam fragmenty programowe wydawnictwa mariawickiego sprzed prawie 100 lat, gdyż zawierają one istotne elementy zawsze aktualne. Reaktywowane w 1958 r., po prawie dwudziestoletniej przerwie, wydawnictwo Kościoła Starokatolickiego Mariawitów nawiązało nie tylko do nazwy czasopisma sprzed I wojny światowej, ale i jego podstawowych założeń.
Na początku artykułu wstępnego napisano:

"Po wieloletniej przerwie przystępujemy znów do wydawania pisma, którego brak dotkliwie dał się odczuć w życiu naszego Kościoła. Podejmujemy ten niemały trud z myślą o ideałach chrześcijańskich i z wiarą, że dane nam będzie przyczynić się w pewnym stopniu do ich ostatecznego zwycięstwa. Pragniemy służyć w miarę swych możliwości, ale ze wszystkich sił, sumiennie i wytrwale, wielkiej sprawie oczyszczenia ludzkich serc i wydźwignięcia dusz, co uważamy za nieodzowny warunek zapanowania ładu Chrystusowego na ziemi.

Jesteśmy Mariawitami. Czujemy się powołani do ofiarnej pracy nad odrodzeniem chrześcijaństwa przez ożywienie, pogłębienie i ugruntowanie wiary, oraz życie i

Numer Specjalny "Mariawity" wydany z okazji setnej rocznicy założenia Zgromadzenia Sióstr Marianek

działanie zgodne z nauką Jezusa Chrystusa. Za swój szczególny obowiązek uważamy szerzenie czci Przenajświętszego Sakramentu i nieustanne wzywanie pomocy Maryi, w Której widzimy Opiekunkę i Orędowniczkę całego rodzaju ludzkiego. (...) Od Jej imienia pochodzi nasza nazwa."

Takie cele przyświecały i przyświecają redakcji "Mariawity". W ciągu ostatnich ponad 45 lat były one realizowane z większym lub mniejszym powodzeniem. Rzutowały na to obiektywne warunki i trudności wydawnicze. Jednak Bogu dzięki czasopismo "Mariawita" zachowało ciągłość i rozwija się pod względem graficznym i merytorycznym.

Obecnie kwartalnik "Mariawita" zawiera 32 strony A4 i 8 -stronicową wkładkę formatu A5 pt. Mały Mariawita. Wprawdzie nie stosujemy "żelaznego" podziału na rubryki tematyczne ale pismo zachowuje swój profil. Zawsze są artykuły o tematyce biblijnej, homilie stosowne do kalendarza liturgicznego, refleksje z dziedziny moralnej, listy pasterskie itp.
Konfesyjny charakter pisma podkreślają artykuły dotyczące mariawityzmu w perspektywie historycznej i współczesnej.

Dużą wagę przywiązujemy do zamieszczania ilustrowanych zdjęciami informacji z życia Kościoła i poszczególnych parafii. Dział ten cieszy się powszechnym zainteresowaniem czytelników i tworzy kronikę, szczególnie cenną dla przyszłych pokoleń. Osobną rubrykę poświęcamy młodzieży.

Wciąż jeszcze istnieje potrzeba prostowania nieprawdziwych informacji o mariawitach pojawiających się w niektórych współczesnych publikacjach. Dlatego zamieszczamy stosowne recenzje pod winietą "Piszą o mariawitach".

Numer Specjalny "Mariawity" wydany w 100-lecie objawień św. Marii Franciszki

Prowadzimy kronikę ekumeniczną - wszystkie ważniejsze wydarzenia w polskiej i światowej ekumenii oraz dotyczące poszczególnych bratnich Kościołów są odnotowywane na łamach "Mariawity".

Cenimy sobie łączność z Czytelnikami i zamieszczamy ciekawe wypowiedzi w dziale "Korespondencja".
Pismo "Mariawita" jest jedynym organem prasowym Kościoła Starokatolickiego Mariawitów i na jego łamach zamieszczane są wszelkie urzędowe ogłoszenia i apele.
Z racji "okrągłych" rocznic ważnych wydarzeń w dziejach Kościoła mariawickiego wydawane są numery specjalne, tematyczne "Mariawity", np. w 1962 r. na 100. rocznicę urodzin Założycielki mariawityzmu św. Marii Franciszki Kozłowskiej, w 1981 r. na 75-lecie wyodrębnienia się mariawitów z Kościoła Rzymskokatolickiego, w 1987 r. na 100. rocznicę powstania Zgromadzenia Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ublagania, w 1993 r. na 100. rocznicę objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia.

W związku ze zbliżającym się w 2006 r. stuleciem Kościoła Starokatolickiego Mariawitów wydane już zostały trzy książki pt.: Św. Maria Franciszka Kozłowska, Dzieło Miłosierdzia i Teologia Miłosierdzia Bożego. Redakcja "Mariawity" stoi przed niecodziennym zadaniem opracowania specjalnego numeru na tę okoliczność.

Czasopismo "Mariawita" adresowane jest przede wszystkim do wiernych Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, ale nie tylko, zamawiają je również osoby spoza naszego środowiska, sympatycy i ludzie otwarci na poznawanie duchowości i zasad wiary różnych wyznań.

"Mariawita" dzięki prenumeracie organizowanej przez proboszczów w naszych parafiach oraz bezpłatnej pracy autorów większości artykułów jest pismem samofinansującym się, nie otrzymuje żadnych dotacji.

Pelagia Jaworska (Mariawita 7-9/2004)