Objawienia
Maria Franciszka Kozłowska od dzieciństwa obdarzona była darem obcowania z Bogiem, słyszała w duszy Jego mowę. Nie czuła się jednak szczególnie uprzywilejowana i nie mówiła o tym nikomu, gdyż była przekonana, że Pan Jezus w ten sposób przemawia wewnętrznie do każdego człowieka. W dalszych latach, gdy podjęła pierwsze świadome i celowe kroki w rozwoju mistycznym, była już zaawansowana na ścieżce wyższego rozwoju duchowego. (...)
Mateczka prowadząc intensywne życie duchowe osiągała kolejne etapy chrześcijańskiej doskonałości. Zbliżała się coraz bardziej do Boga i otrzymywała od Niego Objawienia. Szczególnym momentem w Jej życiu było Objawienie Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, które otrzymała od Boga dnia 2 sierpnia 1893 r. Dalsze objawienia dotyczące tego Dzieła otrzymywała w latach następnych aż do 1918 r. (...)
Analiza Objawień otrzymanych przez Mateczkę wykazuje, że były to objawienia umysłowe, wewnętrzne i bezpośrednie. Przejawił się w nich dialog Ojca Niebieskiego ze swym - wybranym z grona wielu - dzieckiem. Otrzymane Objawienia Maria Franciszka spisała osobiście. Objawienia te po raz pierwszy szerzej omówiono i podano do wiadomości publicznej na łamach mariawickiego tygodnika "Mariawita" w 1907 r. W pełnej wersji ukazały się w wydaniu książkowym w Dziele Wielkiego Miłosierdzia dla świata (1922 r.). (...)
Na treść tych Objawień składa się pięć ksiąg: Początek Zawiązku Zgromadzenia Kapłanów, Wyjątki z Objawień w roku 1899 i 1900, Uzupełnienia Objawień Mateczki z "Mariawity" 1907 r., Notatki rekolekcyjne i Notatki z Objawień Mateczki z roku jubileuszowego 1918. Wszystkie te księgi spisane były ręką Mateczki i nie budzą wątpliwości tak, co do autorstwa, jak i treści. Mateczka miała ponadto objawienia, których nie spisała, a jedynie komunikowała ich treść wybranym osobom. Jednak Mateczka oświadczyła, że ręczy jedynie za treść Objawień, które własnoręcznie spisała. (...)
Analizując treść Objawień otrzymanych przez Mateczkę można dokonać pewnego ich podziału na objawienia, które zawierają swego rodzaju informację o stanie duchowym kleru, poziomie nauk w seminariach duchownych oraz życiu codziennym duchowieństwa i na Objawienia dające wskazówki w celu zaradzenia opisanemu stanowi. Wraz ze wskazaniami Mateczka otrzymała przestrogę dla ludzkości związaną z konsekwencjami w przypadku odrzucenia objawień Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. (...)
Najbardziej znaną wśród mariawitów częścią objawień jest zapis rozpoczynający się następująco: "W roku 93 (właściwie 1893 r. - przyp. autora) dnia 2 sierpnia po wysłuchaniu Mszy Świętej i przyjęciu Komunii Świętej, nagle zostałam oderwana od zmysłów i stawiona przed Majestatem Bożym. Niepojęta światłość ogarnęła moją duszę i miałam ukazane ogólne zepsucie świata i ostateczne czasy - potem rozwolnienie obyczajów w duchowieństwie i grzechy, jakich się dopuszczają kapłani. - Widziałam sprawiedliwość Boską, wymierzoną na ukaranie świata i miłosierdzie dające ginącemu światu, jako ostatni ratunek, cześć Przenajświętszego Sakramentu i pomoc Maryi(...)".
Zapis ten można uznać za esencję całości Objawień Marii Franciszki. Uważam, że dalsze Objawienia, które Mateczka otrzymywała do 1918 r. są szczegółowym i praktycznym rozwinięciem powyższych treści. Całość Objawień, które Założycielka zapisała jako istotne dla wszystkich, została nazwana Dziełem Wielkiego Miłosierdzia Bożego. (...)
Dzieło Miłosierdzia dotyczy sedna problemów współczesnego chrześcijaństwa i związane jest z całością życia Kościoła Powszechnego, a nie tylko wyznania rzymskokatolickiego czy następnie utworzonego Kościoła mariawickiego. (...)
Cytowany wyżej początek Objawień Mateczki opisuje stosunek pomiędzy Bożą Sprawiedliwością a Miłosierdziem. Sprawiedliwość może dosięgnąć każdego i bez jego czynnego udziału. Miłosierdzie jest dane człowiekowi za darmo, ale człowiek musi chcieć je przyjąć; musi wyjść naprzeciw Miłosierdziu Bożemu. W Kościele sakrament Eucharystii można by nazwać sakramentem miłości i miłosierdzia Bożego. W obecnej epoce potrzebne jest nie tylko właściwe i częste przystępowanie do Komunii św., ale również poświęcenie czasu na indywidualną i wspólną adorację Przenajświętszego Sakramentu. Od wieków znana jest nieustająca pomoc Matki Bożej dla człowieka. Objawienie podkreśla znaczenie opieki Maryi dla współczesnego świata: "Zostawać będą pod opieką Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, bo jako są nieustanne wysiłki przeciwko Bogu i Kościołowi, tak jest potrzebna Nieustająca Pomoc Maryi". (...)
Maria Franciszka lękała się przyjęcia powierzonej Jej przez Boga misji i prosiła, aby wybrał kogoś godniejszego. Bóg przestrzegł Ją przed próbą "zabijania w sobie głosu Bożego", podobnie jak Naród Wybrany zabijał proroków. (...)
Boże Objawienie zobowiązywało Mateczkę do powołania Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, którzy mieli szerzyć cześć Przenajświętszego Sakramentu, a ich hasłem miało być "Wszystko na większą chwałę Bożą i cześć Przenajświętszej Panny Maryi". Kapłani ci mieli żyć według zasad I reguły św. Franciszka z Asyżu. (...)
Objawienia określały też rolę Mateczki w zgromadzeniu kapłanów. Zakres jej roli był nietypowy, do tej pory nie notowany w Kościele. Mateczka miała czuwać nad zgromadzeniem kapłanów, jako mająca "moc nad duszami i sercami" jego członków. Nie była to więc władza zewnętrzna, organizacyjna (ta pozostać miała przy władzy kościelnej), ale wewnętrzny kierunek dusz. W Objawieniach powiedziane jest nadto, że wszyscy, którzy poddadzą się duchowemu kierownictwu M. Franciszki, będą mieli udział w darach i łaskach jakimi Ją Bóg obdarował. (...)
Pobieżna lektura Objawień może prowadzić do wniosku, że nie zawierają one zbyt wielu szczegółowych wskazówek dotyczących życia człowieka, uznającego Boskość Dzieła złożonego w ręce Mateczki. Jednakże głębsza analiza tekstu prowadzi do konstatacji, że ta teza jest nieuzasadniona.
W Objawieniach Mateczki Bóg nakazuje mariawitom szerzenie i oddawanie czci Panu Jezusowi w Przenajświętszym Sakramencie oraz naśladowanie życia Matki Bożej, nie są to więc wskazówki ogólne, ale konkretne. Wierzący chrześcijanin musi uświadomić sobie, że adoracja Przenajświętszego Sakramentu, uczestnictwo we Mszy św. i częsta Komunia św. wymagają odpowiedniego przygotowania duchowego. Przygotowanie to, poprzez głębszą refleksję nad swoim życiem i badanie własnego sumienia, pozwala człowiekowi w pokorze stanąć przed Bogiem. Po godnym przyjęciu Komunii św. żyje on wyższym życiem w jedności z Bogiem, wzbogaca i doskonali swoje życie wewnętrzne. Konsekwentne praktykowanie takiego życia powoduje zmiany na lepsze w postępowaniu i charakterze człowieka. Osiągnięcie takich pozytywnych zmian będzie odpowiedzią na wezwanie Boga przekazane w Objawieniu - "(...) potrzeba tylko, abyśmy nasze praktyki pobożne ożywili duchem Chrystusa i wszystko czynili w zjednoczeniu z Chrystusem (...)".
W Objawieniu z 1918 r. Pan Jezus żąda, aby kapłani Jego jaśnieli czystością i pałali miłością do Przenajświętszego Sakramentu. Żeby byli przykładem dla ludu i z czystym sumieniem przystępowali do sprawowania Eucharystii i wszystkich innych Sakramentów Świętych.
Podsumowaniem tego ważnego rozdziału niech będzie odpowiedź na dwa, moim zdaniem istotne dla Czytelników, pytania. Na pierwsze z nich - czym nie są Objawienia Mateczki? - należy odpowiedzieć, że nie są wróżbami, horoskopami, czy innego rodzaju przepowiedniami przyszłości. Na podstawie treści Objawień nie można określać konkretnych wydarzeń, ich ewentualnych dat, odczytywać zamiary Boga, itp. Na pytanie - czym są Objawienia należy stwierdzić, że są pouczeniami danymi ludzkości przez Boga na dzisiejsze, "ostateczne", przełomowe czasy. Zawierają wskazówki, jak powinien postępować chrześcijanin w czasach przełomu, aby skorzystać z Dzieła Wielkiego Miłosierdzia Bożego. Nie można zaprzeczyć, że ludzkość weszła w czasy przełomowe. O tym świadczy nie tylko dynamiczny, nieznany do tej pory, rozwój gospodarki światowej i techniki, a także tzw. globalizacja świata. Wymownym dowodem są też nawarstwiające się sprzeczności między ludźmi, lub całymi społecznościami, załamanie się obowiązujących dotąd zasad moralnych i odchodzenie od wiary. Zjawiska te należy brać pod uwagę przy poznawaniu treści Objawień Mateczki.
Należy podkreślić, że Objawienia, które otrzymała bł. Maria Franciszka Kozłowska adresowane są do całego Kościoła Powszechnego. Od ich przyjęcia, w myśl Objawienia, zależą losy świata, bo powiedział Pan: "To jest Dzieło Wielkiego Miłosierdzia i chcę, aby w szczegółach było podobne do Dzieła Odkupienia; tylko umysły poziome tego nie rozumieją i nie chcą rozumieć. Wola Moja musi się spełnić co do słowa, co do słowa, co do słowa, jeżeli nie w miłosierdziu, to w sprawiedliwości, - a wtedy biada im...".
(fragmenty z książki Sł. Gołębiowskiego "Św. Maria Franciszka Feliksa Kozłowska")
